Vandaag tot en met woensdag hebben de leerlingen examens. De leraars (zoals elke maandag in uniform gekleed) moeten toezicht houden. Samen met Udom die een bezoek brengt aan de school en de twee leraressen bespreken we de planning van de komende weken. Vanaf donderdag worden ’s morgens speciale Engelse lessen gegeven aan studenten. In de namiddag wordt met de leraressen concrete afspraken gemaakt. De voormiddag wordt opgedeeld in twee delen: een deel grammatica en een tweede deel praktijk. Tussen de gespreken door bereid ik de lessen voor. Ik ben van plan spelletjes in te lassen die hen aanzetten tot spreken. Tussendoor komt de leraar biologie Pè mij talloze vragen stellen over België en zijn geschiedenis. Hij is zeer nieuwsgierig en wil absoluut zijn Engels verbeteren. Hij vraagt mij naar de prijs van het vliegtuigticket. Het is zijn droom om ooit naar Europa te kunnen reizen, maar hij lijkt zich weinig illusies te maken. Op de middag wordt een lunch opgediend met een specialiteit van de streek Isaan: gebraden krekels. Het zou een lekkernij zijn en naar het schijnt vol proteïnen. Ik zet mijn vooroordelen opzij en hap toe. Inderdaad, niet slecht.
Terwijl ik dit verslag maak in de studiekamer, knielt de gastvrouw vóór het huisaltaar en verzinkt in gebed. Ze heeft nieuwe bloemen geplaatst. Achteraf zegt ze dat het monksday is. De glazen water die ze voor het altaar heeft geplaatst staan symbool voor balans en geluk. De mandarines staan symbool voor de aarde en rijkdom. De Engelse lerares had mij in de wagen reeds gewezen op de oude vrouwen die langs de weg bloemen verkochten omdat het vandaag ‘monksday’ (dag van de monnik) is.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten