19/3 De meeetende olifant

Vrijdagavond hebben we gedineerd met één van mijn leraressen Engels en haar man op een terrasje tussen de bomen net buiten Surin, een regio-hoofdstad op ongeveer 30 km van Prasat waar wij verblijven. Tijdens het eten komt een oude man aan onze tafel en verkoopt ons suikerriet. Hij verkoopt die echter niet opdat wij die zouden opeten, maar opdat wij die aan zijn olifant die aan de ingang staat (!) zouden geven. Rare toestand. Doch niet voor de Thai. We merken dat de olifant omringd is door Thai die een zakje suikerriet gekocht hebben. Dit is hier in Surin, de olifanten-hoofstad van Thailand, de gewoonste zaak van de wereld. De olifant is voor Surin een van de weinige bronnen van inkomen. Omwille van het grote olifanten-festival in november komen blijkbaar veel toeristen naar Surin afgezakt in die periode. Voor de rest zou de economie hier echter vooral draaien op de landbouw en meer bepaald de rijstteelt. De man van de lerares geeft les aan een technische school in Surin. De afgestudeerden vinden alleen werk 500 km verderop in het zuiden bij Pataya en Bangkok.