Na een voormiddag lang lessen voor studenten en workshops voor teachers voorbereid te hebben, gaan we na de middag naar Surin met onze gastvrouw, haar kinderen en een nichtje. Het nichtje kwam van Bangkok over en is werkzaam aan de universiteit. (deels lesgeven en deels behandelen). Ze heeft zich gespecialiseerd in medische toepassingen van massage-technieken voor alle mechanische problemen aan het lichaam.
Onze gastvrouw brengt ons naar een zalig plekje aan een groot meer gelegen nabij Surin. We eten in een restaurant dat als een soort paalwoning in het water staat. Geen wonder dat op korte afstand hiervan de koninklijke familie een optrekje heeft. Onze gastvrouw ziet er niet goed uit. Ze hoest regelmatig en heeft hoofdpijn. Ze is ook aan het einde van haar latijn op het einde van het schooljaar, zegt ze. Ze is deze morgen bij de apotheker(zware) medicatie gaan halen, die haar duidelijk slaperig maakt. Ze wil niet naar de dokter in het ziekenhuis (te duur?). Ze doet haar best om het ons naar de zin te maken, maar kan met moeite haar ogen openhouden. Haar nichtje heeft haar deze morgen een massage gegeven want haar nek is volledig geblokkeerd en de spieren in haar nek zijn zo hard als tropisch hout (dixit het nichtje). Dit heeft een tijdje geholpen, maar nu wordt het toch weer moeilijk. Tijdens de maaltijd krijgt ze een nieuwe nekmassage.
We vertrekken naar Surin-stad. De bedoeling was eerst om de markt te bezoeken maar we zien daarvan af gezien de toestand van Mem (gisterenavond zag ze er nochtans schitterend uit in haar zijden mantelpakje om naar een trouwfeest te gaan). We kopen vlug in wat we nodig hebben in een supermarkt en vertrekken weer, weliswaar zonder Mem aan het stuur maar Philippe. Het is even wennen om links te rijden maar het lukt best. Mem ligt achteraan te snurken terwijl we terugrijden.
Onze gastvrouw brengt ons naar een zalig plekje aan een groot meer gelegen nabij Surin. We eten in een restaurant dat als een soort paalwoning in het water staat. Geen wonder dat op korte afstand hiervan de koninklijke familie een optrekje heeft. Onze gastvrouw ziet er niet goed uit. Ze hoest regelmatig en heeft hoofdpijn. Ze is ook aan het einde van haar latijn op het einde van het schooljaar, zegt ze. Ze is deze morgen bij de apotheker(zware) medicatie gaan halen, die haar duidelijk slaperig maakt. Ze wil niet naar de dokter in het ziekenhuis (te duur?). Ze doet haar best om het ons naar de zin te maken, maar kan met moeite haar ogen openhouden. Haar nichtje heeft haar deze morgen een massage gegeven want haar nek is volledig geblokkeerd en de spieren in haar nek zijn zo hard als tropisch hout (dixit het nichtje). Dit heeft een tijdje geholpen, maar nu wordt het toch weer moeilijk. Tijdens de maaltijd krijgt ze een nieuwe nekmassage.
We vertrekken naar Surin-stad. De bedoeling was eerst om de markt te bezoeken maar we zien daarvan af gezien de toestand van Mem (gisterenavond zag ze er nochtans schitterend uit in haar zijden mantelpakje om naar een trouwfeest te gaan). We kopen vlug in wat we nodig hebben in een supermarkt en vertrekken weer, weliswaar zonder Mem aan het stuur maar Philippe. Het is even wennen om links te rijden maar het lukt best. Mem ligt achteraan te snurken terwijl we terugrijden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten