Op maandagochtend reed onze gastvrouw geheel tegen haar gewoonte de richting van Prasat op. Toen ik haar vroeg waar we heen gingen antwoordde ze geheel naar haar gewoonte “you go to market”, waarbij ze bedoelt “I go to the market” (want iedereen is ‘you’- of het nu I, you, he, she, we of they is) . Ze verdween in het gekrioel van de ochtendmarkt en kwam terug met een zak met 3 ananassen. Ik veronderstelde dat die dienden om op de vergadering van die dag met de directeur en alle leerkrachten te verdelen.
’s Anderendaags vernam ik echter dat ze hiermee iets heel anders gedaan had.
De vergadering van die dag beloofde heel woelig te worden. Heel wat leerkrachten zijn absoluut niet opgezet met het (onbestaande) beleid van de directeur. Daarom had Mem de drie ananassen als een soort offer gebracht naar 1 van de kleine tempeltjes op het domein van de school. (oneerbiedig te vergelijken met voederhokje voor de vogels op één poot maar met een in levendige kleuren geschilderd minitempeltje erop). Haar bedoeling was om door dit offer de overleden leerkrachten en alle overledenen die vroeger op het domein van de school gewoond hebben te smeken om voor de vergadering een goede afloop te bezorgen.Het geheel van dergelijke rituelen die eigenlijk niet het boeddhisme zelf zijn maar hier ‘Pram’ genoemd worden, zijn gebaseerd op hindoeïstische rituelen uit lang vervlogen tijden. In de tempel, bij een monnikswijding, in het dagelijkse leven, wordt dit alles verweven.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten